දුක හඳුනන දෙවිකෙනෙක් ඇත
මා කීවොත් පිලිගනීවිද //
දවසක සමිඳුන් ඔටුනු හැර දමා
දවසක සමිඳුන් සිහසුන් හැර දමා //
ලොව ගලවන්නට ආවා
මනු කයක් දරා ආවා
මා ගලවන්නට ආවා
මනු කයක් දරා ආවා
අප වාගේමයි පහර ලැබූවේ
අප වාගේමයි අඬා වැලපුනේ //
ලොව ගලවන්නට ආවා
මනු කයක් දරා ආවා
මා ගලවන්නට ආවා
මනු කයක් දරා ආවා
මිනිසත් බව ලැබ ඉවසනු ලැබුවේ
රළු කුරුසිය ගෙන අපෙ දුක් දැරුවේ //
ලොව ගලවන්නට ආවා
මනු කයක් දරා ආවා
මා ගලවන්නට ආවා
මනු කයක් දරා ආවා
දුක හඳුනන දෙවිකෙනෙක් ඇත
මා කීවොත් පිලිගනීවිද //
දවසක සමිඳුන් ඔටුනු හැර දමා
දවසක සමිඳුන් සිහසුන් හැර දමා //
ලොව ගලවන්නට ආවා
මනු කයක් දරා ආවා
මා ගලවන්නට ආවා
මනු කයක් දරා ආවා
ගායනය: දේව දරුවෙකු වන ගුලවිටගේ නිශාන්ත